ÇOCUKLAR

ÇOCUKLAR

Çocuklar, masumiyetin, güzelliğin, iyiliğin, sevginin, özlemin, barış
ve dostluğun sembolleri. Geleceğimiz, güler yüzümüz, her şeyimiz…
Onlara baktığımızda kendimizden pek çok şeyler görürüz.

Çocuklar, hayatın gerçek aynaları. Yürekleri sevgiyle dolu, küçük
bedenlerinde evreni taşıyan gönlümüzün güneşleri. Her renk ve dilin
şefkat tomurcukları. Yaratıcının emaneti. Öptükçe Cenneti kazandıran
ailenin enerji kaynağı, cennet kokusu. Babaların göz bebeği, annesinin
gözyaşı, toplumun geleceği. Dudaklarımızdaki gülücük, yüreğimizdeki
sevgi, dilimizdeki şiir ve dua.


Annesi gül koksa ağzı gül kokan çocuklar. Ümidimiz, sevincimiz
umudumuz.


Gözleri yıldızlara, dilleri bala benzer.
Erenler anlattı ki çocuklar güle benzer.


Çocuklar, takas edilemeyen ve hiç bir şeye değişilmeyen en büyük
servet. Evlerin neşesi, ailenin serveti. Karınları ve zihinleri doyurulduğu
gibi kadar ruhları da beslenmeli. Her çocuğun dünyasında ayrı bir
yetenek ve güzellik vardır. Şarkı isteyen notaya, ağaç isteyen filize,
gelecek isteyen çocuklara ve gençliğe sahip çıkmalı.

Onlarsız ümitler ölgün,
onlarsız gelecek ümitsiz,
geleceğin müjdecileri,
minik avuçlarımız…


Farklı coğrafyalarda yaşayıp, farklı okullar okusalar da, farklı
ayakkabılar boyayıp, farklı oyuncaklarla oynasalar da, farklı renkteki
balonları uçurtsalar da, hepsinin göz renkleri farklı ama gözyaşları
aynıdır. Yeryüzünün bütün çocukları ortak özellikler ve güzellikler taşır…